“در قلمرو ما”: آخرین قبیله عشایری کلمبیا با …

بازگشت به خانه

براساس FCDS ، حدود ۷۰ درصد از جمعیت نوکاک از سرزمین های اجدادی خود آواره شده اند.

بیشتر خانواده ها به سبک زندگی بی تحرک تحت فشار قرار گرفته اند و در اردوگاه های پیش ساخته در حاشیه شهرها مستقر شده اند ، که در آن اعتیاد و استثمار جنسی کودکان گسترده شد.

برخی دیگر در توطئه های کوچک در مناطق روستایی مستقر شده اند ، جایی که تنش هایی با مهاجران بر اختلافات زمین شعله ور می شوند.

Njibe گفت: “مهاجران زمین را به عنوان خالی از سکنه به دست گرفتند. آنها می گویند هیچ نوکاک وجود ندارد ، اما اتفاقی که افتاد این بود که نوکاک بیمار شد و رفت.”

در دورافتاده ترین مناطق آمازون ، جایی که رزرو نوکاک در آن واقع شده است ، دولت کلمبیا حضور کمی دارد.

بنابراین ، نوکاک هنگام تلاش برای بازپس گیری سرزمین های خود ، از خشونت شهرک نشین کمی حمایت های قانونی دارد.

اما در سالهای اخیر ، اعضای نوکاک مانند Njibe ، که از انتظار اقدام دولت خسته شده اند ، تصمیم گرفتند که به تنهایی برگردند.

این ایده در سال ۲۰۲۰ ، هنگامی که چندین قبیله به دلیل ترس از همه گیر Covid-19 ، به جنگل عقب نشینی کردند.

اما پس از بازگشت به انزوا نسبی خود ، قبیله ها در نظر داشتند که به خوبی بمانند. آنها از سازمان های غیردولتی مانند FCD برای پشتیبانی خواستند.

در آن زمان ، نجیب در یک مزرعه کوچک در محدوده رزرو Nukak Maku زندگی می کرد.

حتی در طول رزرو ، ده ها سال استعمار باعث ایجاد بخش های بزرگی از جنگل شده بود. مراتع چمن دار با گاوها جایگزین درختان برجسته آمازون شده بودند.

جنگل زدایی در پی توافق صلح ۲۰۱۶ بین دولت و FARC افزایش یافته بود. گروه شورشی قبلاً جنگل زدایی در آمازون را محدود کرده بود تا از سایبان های متراکم خود به عنوان پوشش در برابر نظارت هوایی استفاده کند.

اما ، به عنوان بخشی از این معامله ، FARC – بزرگترین گروه شورشی مسلح در آن زمان – موافقت کرد که از بین برود. خلاء قدرت در جای خود پدیدار شد.

به گفته FCDS ، صاحبان زمین قدرتمند به سرعت به مناطقی منتقل می شدند که قبلاً توسط FARC کنترل می شدند و زمین را به مراتع گاو تبدیل می کردند.

گروه های مخالف مسلح که توافق صلح را رد کردند نیز در این منطقه فعال بودند و هزینه های اخاذی را برای هر گاو پرداخت می کردند.

یکی از متخصصان FCDS گفت: “روند استعمار باعث شده است که بسیاری از سایت های (Nukak) توسط مزارع مستقر از بین بروند یا جذب شوند.”

با این وجود ، در سال ۲۰۲۲ ، FCDS با یک برنامه آزمایشی برای حمایت از هفت جامعه نوکاک پیش رفتند ، زیرا آنها عمیق تر در رزرو قرار گرفتند ، جایی که جنگل سرسبز هنوز باقی مانده است. در آنجا ، نوکاک امیدوار بود که آنها بتوانند شیوه زندگی سنتی تر ، اگر نه کاملاً عشایری ، زنده کنند.

اما بسیاری از سفرها برای شناسایی سایت های جابجایی دائمی شکست خوردند.

در ابتدا ، نجیب امیدوار بود که به دریاچه مقدس در داخل رزرو که از کودکی خود یادآوری کرده است ، حرکت کند ، اما پس از ورود به محل ، متوجه شد که اکنون بخشی از مزرعه است.

هنگامی که وی از مهاجر که برای ماندن در آنجا مزرعه را اداره کرد ، پرسید ، رانچر درخواست خود را رد کرد و Njibe مجبور شد مکان دیگری برای زندگی انتخاب کند.

او در نظر داشت که به یک منطقه جنگلی – حدود ۲۴ هکتار (۵۹ هکتار) عرض ، تقریباً به اندازه ۳۳ زمین فوتبال – که او خانه کودکی خود را در نظر گرفت ، بازگشت.

اما این نیز در یک مزرعه قرار داشت. اما این بار ، مهاجر مورد نظر ، که نجیب گفت با ادعاهای زمین خود دلسوزتر بود ، به او اجازه داد تا بماند.