به گزارش سرویس اخبار جهان پایگاه خبری انعکاس نیوز به نقل از الجزیره،
نیامی ، نیجر – در گوشه ای از زمین های گسترده موزه تنها Niamey-یک آرایش منحصر به فرد و سبک در فضای باز در پایتخت نیجر که به عنوان یک باغ وحش دو برابر می شود-تحمیل ماکت های فسیلی از حیوانات طولانی مدت در یک غرفه آهنی راه راه ایستاده است.
در اواخر بعد از ظهر جمعه ، موزه ملی Boubou Hama مشغول تعداد زیادی از کودکان هیجان زده بود. آنها از ناراحتی های لاستیکی هیپوس در نزدیکی ماکت ها ، و غرش های ضعف شیرها به سمت بالا ، دلگیر شدند.
داستان های توصیه شده
لیست ۳ موردانتهای لیست
خنده به نمایشگاه فسیلی شناور شد ، اما استخوان های جایگزینی ، ساخته شده از رزین ، و شامل یک دایناسور با گردن بلند به نام Jobaria ، پسر عموی کوچکتر و با پشت بادبان آن و یک تمساح بسیار طولانی ، عمدتاً تنها مانده بودند ، صرفه جویی در دو مرد که برای سلفی سریع متوقف شدند.
در حالی که امروزه حیوانات زنده ممکن است این نمایش را به سرقت ببرد ، فسیل های نیجر نشان دهنده شواهد نادر از زندگی است که در این بخش از قاره قبل از انسان شکوفا شده است. استخوان های اصلی برای جلوگیری از آسیب و سرقت در اتاقی در مجتمع ذخیره می شوند یا در موزه های خارج از کشور قرار می گیرند.
بخش اعظم صحرای ، از جمله تعداد زیادی از شمال نیجر ، که در بیابان قرار دارد ، با دایناسور و بقایای حیوانات مانند این ها پر شده است ، منتظر است که توسط دانشمندان کشف شود که هدف آن نقاشی تصویری از آنچه جهان به نظر می رسید.
“بیش از صد میلیون سال پیش ، آیا می توانید آن را تصور کنید؟” از مدیر کل موزه ، عبدورامان گابیدان ، با لحنی شگفت انگیز سؤال می کند ، زیرا او از طریق نرده های آهنی که از آن محافظت می کند ، به نمایشگاه نگاه می کند.
او می گوید ، تصور این دشوار است که نیجر امروزی یک بار جنگل های سرسبز و بدنهای عظیمی بود که در آن حیوانات را از بین می برد و بعداً تمدن ها رونق گرفت.
دایناسورها ، برای یک ، حدود ۲۵۲ تا ۶۶ میلیون سال پیش زندگی می کردند ، در طی یک دوره دانشمندان از آن به عنوان دوره مزوزوئیک یاد می کنند. با این حال ، تغییرات آب و هوایی پس از سقوط یک سیارک عظیم به زمین ، باعث ایجاد یک واقعه انقراض گسترده شد که موجودات را از بین برد. پس از دایناسورها ، انسان های شکارچی زودرس با حیوانات وحشی در صحرای یکبار سبز همراه بودند.
گابیدان می افزاید: “مردم وقتی می گویید که ما یک بار در اینجا آب داشتیم ، آن را باور نمی کنند.” “به همین دلیل برای مردم ما بسیار مهم است که این موضوع را ببینند و در این تاریخ تحصیل کنند.”
با این حال ، برای همه گنجینه های شکوهمند که در ماسه های در حال تغییر آن دفن شده است ، نیجر نتوانسته است میراث خود را به ثروت تبدیل کند و خود را به عنوان یک مقصد توریستی جهانی برای فسیل های فسیلی تبدیل کند.
فقر مداوم ، علی رغم سپرده های فراوان طلا و اورانیوم ، به این معنی است که دولت های پی در پی اولویت های فشار بیشتری نسبت به سرمایه گذاری در باستان شناسی دارند. در عوض ، نیجر به یک منطقه قاچاق فرهنگی تبدیل شده است ، با استخوان های باستانی و آثار باستانی که به سمت غرب قاچاق شده و با قیمت های گزاف در بازارهای سیاه فروخته می شوند.
در آخرین مورد سرقت فرهنگی ، یک شهاب سنگ نادر که از منطقه آگادز شمالی سرچشمه گرفته است با قیمت ۴.۳ میلیون دلار در حراج که توسط سوتبی نیویورک در ماه ژوئیه برگزار شد ، فروخته شد. شهاب سنگ ها تکه هایی از سنگ هستند که از فضای بیرونی به زمین می افتند.
با این حال ، دولت نظامی در نیامی می گوید که این سنگ احتمالاً قاچاق شده است و اکنون در حال بررسی چگونگی ترک این کشور است.
تاریخ های پنهان در ماسه ها
پس از گذشت میلیون ها سال که در زیر زمین دفن شده اند ، فسیل های تازه متفاوت از آنچه که در نهایت نمایش داده می شود ، از آنچه موزه ها-متقاضیان هستند ، متفاوت به نظر می رسند. تعداد زیادی از کار در بسته بندی ، حمل و نقل ، تمیز کردن و سپس مونتاژ آنها انجام می شود. این اغلب به تیم بزرگی از دانشمندان و راهنماهای محلی نیاز دارد. ماشینهای پیشرفته و امکانات ذخیره سازی کنترل شده با دما برای جلوگیری از فسیل های ظریف نیز ضروری است. به عنوان مثال ، آماده سازی دقیق ، با چسب مخصوص و کاپشن های گچ ، فسیل ها را قادر می سازد که در برابر حرکت مقاومت کنند و نمایش داده شوند. ماکت های با کیفیت بالا گاهی اوقات وقتی استخوان ها بسیار شکننده هستند به نمایش گذاشته می شوند.
بخش اعظم زیرساخت های لازم در نیجر وجود ندارد و کشور فقط باستان شناسان کمی دارد. تا حدودی به همین دلیل است که ماکت ها به همراه ملاحظات امنیتی نمایش داده می شوند. اکسپدیشن ها اغلب توسط کارشناسان خارجی ، به ویژه آنهایی که از فرانسه در هنگام حکومت استعماری بین دهه ۱۸۰۰ و ۱۹۶۰ در ارتش فرانسه تعبیه شده اند ، هدایت می شود. به عنوان مثال ، Hougues Faure در اواخر زمین شناس با کشف اولین سپرده های فسیل ها در حالی که در جستجوی مواد معدنی است ، اعتبار دارد. در همین حال ، فیلیپ تاکت ، فیلیپ تاکت ، گونه هایی مانند Ouranosaurus ، یک دایناسور گیاهخوار را پیدا و شناسایی کرد که شبیه یک مارمولک باد شده و بادگیر است.
OUMAROU AMADOU IDE ، باستان شناس پیشرو و مدیر تحقیقات نیجر در انستیتوی تحقیقات انسانی (IRSH) در Niamey ، پیشرفت آهسته تخصص محلی در آموزش – یا عدم وجود آن را مقصر می داند.
تنها در سال ۱۹۷۴ بود که دانشگاه عبدو مومونی نیامی ، قدیمی ترین دانشگاه دولتی نیجر ، تأسیس شد ، ده ها سال پس از همتایان خود در منطقه. باستان شناسی دو سال بعد معرفی شد ، اما هنوز هیچ برنامه palaeontology وجود ندارد – شاخه زمین شناسی که به طور خاص روی فسیل ها متمرکز است.
IDE ، که دارای دکترای باستان شناسی از دانشگاه سوربن پاریس است ، کاوش های فسیل های دایناسور و محل های دفن و مراسم تقریباً بی حد و حصر را از تمدن های اولیه مانند فرهنگ Bura-Asinda که بین قرن سوم و سیزدهم در غرب نیجر وجود داشته است ، رهبری کرده است. سایت Bura از زمان خاکبرداری در سال ۱۹۷۵ چنان از گنجینه های خود غارت شده است که اکنون در لیست سایت های در معرض خطر یونسکو قرار دارد.
استاد می گوید: “نیجر در حال خونریزی فرهنگ ملی خود است.”
وی ناتوانی مقامات را در چسباندن قاچاق از طریق فرودگاه بین المللی Diori Hamani Niamey و ایجاد کمیسیون اختصاص داده شده برای حفظ میراث.
دانشمند آمریکایی پل سرنو ، استاد پالئونتولوژی و باستان شناسی در دانشگاه شیکاگو و رئیس آزمایشگاه فسیلی دانشگاه ، تأیید می کند که چارچوب باستان شناسی محلی می تواند قوی تر باشد.
سرنو در سال ۱۹۹۷ با همکاری با کارشناسان نیجریه مانند IDE ، در شمال کشور حفر کرد. وی از آن زمان به چندین سفر دیگر بازگشت که در طی آن حدود نه گونه جدید دایناسورها را کشف کرده است. یکی از آنها Jobaria ، گیاهخوار بلند است که ماکت آن در سالن موزه قفس شده است و نام خود را از روحیه اسطوره ای در فرهنگ عامه محلی Tuareg می گیرد. Sereno همچنین به کشف صدها دفن انسانی ، از جمله اسکلت های یک مادر که با دو فرزند پیچیده شده است ، اعتبار دارد.
سرنو در گفتگو با الجزیره در مورد یک تماس ویدیویی ، آخرین سفر خود را در سال ۲۰۲۲ بازگو می کند ، که به گفته وی جاه طلب ترین او بود. کاروانی نزدیک به صد نفر-دانشمندان ، دانش آموزان او از شیکاگو ، راهنماهای محلی و سربازان مسلح نیجریه با ماشین های دارای وسایل نقلیه سوار شده-از Niamey در اعماق Tenere Hyperarid ، بخش ای از صحرای شمالی در شمال نیجر سوار شدند. در آن قسمت ها ، باستان شناسان به محافظت مسلحانه در برابر گروه های راهزن نیاز دارند. برخی از قسمت های شمال نیجر نیز توسط گروه های مسلح که در مناطق مرزی با همسایه مالی و بورکینا فاسو فعالیت می کنند ، غلبه می کنند.
سرنو می خندد: “این یک ارتش کوچک بود.” “این کمی بیش از حد بود ، اما هیچ جاده ای وجود ندارد ، هیچ هواپیمایی وجود ندارد. شما می توانید در وسط هیچ جا قرار بگیرید و ناگهان می خواهید کسی را پیدا کنید. این همان چیزی است که بیابان است. این مکان فوق العاده ای است ، اما در عین حال ، شما باید امنیت خود را به ارمغان بیاورید.”
این تیم سه هفته از کار شبانه روزی در زیر آفتاب تند و تیز طول کشید تا ۵۵ تن فسیل را بازیابی کند. سرنو معمولاً برای حفظ بیشتر مجبور است بیشتر فسیل ها را به شیکاگو بفرستد ، اما کودتای ژوئیه ۲۰۲۳ و تغییر دولت متعاقب آن در نیامی آخرین محموله را متوقف کرده است ، به این معنی که استخوان ها هنوز در ظروف محکم هوا نشسته اند و منتظر ارسال هستند.
حتی در حالی که سرنو در تلاش است تا آخرین فسیل ها را به آزمایشگاه خود منتقل کند ، او همچنین قصد دارد آنها را بیاورد ، و دیگران که قبلاً نیز بازیابی کرده بودند ، به سبک بزرگ بازگردند. این دانشمند گفت که برای ساختن دو موزه در سطح جهانی که قصد دارد تمام فسیل هایی را که در طول سالها جمع کرده است ، با مقامات محلی در نیامی و آگادز همکاری می کند. Sereno همچنین قصد دارد برای آموزش دانش آموزانی که می توانند به حفظ استخوان ها کمک کنند ، امکانات آموزشی ایجاد کند.
سرنو می گوید: “شما باید آنچه را که من به دستور و مهربانی و مهربانی نیجر گرفته ام درک کنید.” “این ماده فسیلی تر از آن است که از کل قاره آفریقا خارج شده است. من صد انسان باستانی را گرفته ام. البته ، همه آنها به عقب برمی گردند ، اما این یک رابطه فوق العاده است.”
دانشکده جدید کارشناسان نیجریه
به عنوان یک استاد میراث فرهنگی در دانشگاه Niamey ، مدیر موزه گابیدان غالباً از اینکه چقدر علاقه برخی از دانشجویانش به جنبه های عملی کار در موزه ها چقدر علاقه دارند ، متحیر می شوند. او می گوید ، بارها و بارها مجبور است آنها را به هم بزند تا در موزه Niamey به او بپیوندد تا آنها بتوانند تجربه مورد نیاز خود را بدست آورند.
گابیدان می گوید ، تعدادی از دانشجویان ، در مورد مشاوره وی ، از این مجموعه جدا نیستند. آنها بخشی از محصول رو به رشد جوانان را که علاقه مند به کار دقیق تر روی فسیل ها هستند ، تشکیل می دهند.
در بخش مرکزی پردیس دانشگاه Niamey ، Rachidatou Hassane ، یکی از بهترین دانشجویان گابیدان ، در زیر سایه درختان قرار دارد و با همکلاسی ها گپ می زند. Hassane برای اولین بار حدود سه سال پیش در موزه-منطقه ای کارآموزی را پشت سر گذاشت و زمینه خاصی از ذهن در ذهن نداشت.
به نوعی ، او می گوید ، او به دایناسورها جذب می شد ، و غالباً خودش را پیدا می کرد که به سمت آنها بازگردد. به عنوان یک دانش آموز ، کار او شامل تمیز کردن نمونه ها با خیال راحت در اتاق های فروشگاه بود ، اما در برابر موریانه ها آسیب پذیر بود. او همچنین مسئول تمیز کردن رزین های نصب شده برای نمایش بود.
این ۲۸ ساله می گوید: “اولین برخورد من من را فقط بی حرف رها کرد.” او می افزاید: استخوان های اصلی او را به آنجا منتقل کردند زیرا آنها موفق به زنده ماندن شدند. “من تحت تأثیر قرار گرفتم که دیدم این استخوان ها چگونه می توانند با درمان خوب حفاظت باقی بمانند.” هسان می گوید ، هرکدام به نظر می رسید مانند یک معما برای رمزگشایی ، قطعه ای که می تواند ده ها سال و قرن ها تاریخ از دست رفته را آشکار کند.
تقریباً در همان زمان بود که یک تیم بین المللی به سرپرستی سرنو ، استاد شیکاگو ، در شهر بود تا فسیل های جدید را در شمال حفر کند. راچیداتو با این تیم همکاری کرد و به مسواک زدن و بسته بندی دقیق لازم برای حفظ و جابجایی استخوان های باستانی کمک کرد. علاقه آشکار او توجه تیم شیکاگو را به خود جلب کرد. به سختی یک سال بعد ، سازمان غیرانتفاعی Sereno – میراث نیجر – ترتیباتی را برای سفر راچیداتو برای سفر به ایالات متحده برای آموزش در آزمایشگاه خود ترتیب داد.
راچیداتو اکنون می خندد و گفت: “این خیلی زیاد بود ، و تازه از سفر دوم خود در ایالات متحده به نیمی بازگشت. او همچنین مجبور شده است کلاس های انگلیسی را برای مسواک زدن به دستور زبان خود ببرد ، زیرا فرانسوی زبان ملی نیجر است. اگر او بتواند مهارت های زبانی را پایین بیاورد ، Hassane قرار است بورس تحصیلی را برای آموزش به عنوان یک محافظه کار موزه دریافت کند. او می گوید ، هرچند ، این یک مبارزه بوده است.
هاسان اکنون با لبخندی کوچک شکایت می کند: “من وقتی در ایالات متحده بودم با خانواده ماندم و همه ما فرانسوی و هاوسا صحبت کردیم و این به هیچ وجه کمکی نمی کرد.”
اما اگر همه چیز خوب پیش برود ، او به زودی می تواند اولین موزه شناس زن نیجر شود ، چیزی که او می گوید اکنون یکی از اهداف زندگی اوست.
دانش آموزان بیشتری مانند Hassane نیز احتمالاً در سالهای آینده برای تحصیل به ایالات متحده سفر می کنند ، تمام بخشی از پیشنهاد Sereno برای ایجاد تخصص محلی در هنگام آماده شدن برای بازگشت تن فسیل ها به Niamey.
گابیدان در مجتمع موزه می گوید که فسیل های نیجر نمی توانند بدون تخصص خارجی انجام دهند ، زیرا خورشید شروع به غروب می کرد و جمعیت شروع به نازک شدن کردند.
با این حال ، امید این است که زمانی فرا برسد که کارشناسان خود نیجر به خوبی آموزش ببینند که تأثیر بهتری در نحوه حفظ میراث کشورشان داشته باشند.
گابیدان می گوید: “در آفریقا ، ما می گوییم اگر می خواهید به کسی کمک کنید ، به او ماهی ندهید ، بلکه به او نشان دهید که چگونه ماهیگیری کند.” “ما باید بتوانیم این کار را برای خودمان انجام دهیم ، به خاطر مردم نیجر. آنها باید بدانند که ما نیز چیزی برای نشان دادن جهان داریم ، که ما چیزی برای افتخار داریم.”
این خبر از خبرگزاری معتبر الجزیره گردآوری شده است و رسانه خبری انعکاس دخل و تصرقی در محتوا نداشته است. برای گزارش و حذف خبر میتوانید با ما تماس بگیرید.
